Halina Mazur z domu Domagała

domagalaUrodziła się 8 lutego 1929 roku w Sandomierzu w rodzinie Leontyny z domu Jacuńskiej i Stanisława Domagały. Rodzice byli nauczycielami, matka polonistką w szkołach średnich, ojciec uczył różnych przedmiotów w szkole podstawowej.

Przed wojną była uczennicą Szkoły Ćwiczeń przy Seminarium Nauczycielskim w Collegium Gostomianum. W roku szkolnym 1938/1939 uczęszczała wraz z siostrą do prywatnej szkoły w Sromowcach Wyższych, prowadzonej przez Olgę Małkowską. W czasie okupacji ukończyła szkołę podstawową oraz trzy klasy gimnazjum na tajnych kompletach prowadzonych przez matkę Leontynę Domagalinę oraz Janinę Stecką.
W latach 1943-1944 była łączniczką Armii Krajowej. W ramach akcji "Burza" jako łączniczka w Batalionie Sandomierskim 2 pp Legionów uczestniczyła w bitwie z Niemcami pod wsią Pielaszów i Wesołówka. Za działalność konspiracyjną w okresie okupacji została odznaczona Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim i Krzyżem Armii Krajowej.

W 1944 roku rozpoczęła naukę w czwartej klasie Gimnazjum w Sandomierzu. W 1947 roku ukończyła liceum - profil przyrodniczy - i zdała maturę. W szkole średniej aktywnie działała w harcerstwie jako drużynowa, a następnie pełniła obowiązki przybocznej Hufca Sandomierskiego ZHP. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości została przyjęta na Wydział Farmaceutyczny Uniwersytetu Warszawskiego (później Akademii Medycznej), który ukończyła w 1952 roku.

Od 1952 roku do przejścia na emeryturę w 1991 roku pracowała w Zakładzie Badań Żywności i Przedmiotów Użytku Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie, awansując kolejno od asystenta do kierownika zakładu. W instytucie tym uzyskiwała kolejno stopnie naukowe: doktora, docenta habilitowanego i profesora nadzwyczajnego nauk farmaceutycznych. W latach 1981-1991 kierowała Zakładem Badania Żywności Przedmiotów Użytku PZH. W czasie pracy, jako stypendystka Światowej Organizacji Zdrowia, przebywała dwukrotnie na kilkumiesięcznych stażach w ówczesnej Republice Federalnej Niemiec.

Działalność naukowa Haliny Mazur dotyczyła zagadnień związanych ze śladowymi zanieczyszczeniami w żywności i przedmiotach użytkowych, metod analitycznych służących do oznaczania tych zanieczyszczeń oraz badania ich wpływu na organizmy żywe. Zajmowała się zwłaszcza analityczną i toksykologiczną oceną jakości zdrowotnej różnych tworzyw sztucznych i ich przydatnością jako materiału przeznaczonego do stykania się z żywnością i człowiekiem. Z tego zakresu opublikowała kilkadziesiąt prac indywidualnych i zbiorowych oraz kilka rozdziałów w specjalistycznych podręcznikach. Opracowała szereg ekspertyz dla Polskiej Akademii Nauk, Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej oraz opinii dla Komitetu Badań Naukowych. Była członkiem rad naukowych czterech instytutów i członkiem komitetów: Chemii Analitycznej, Żywienia Człowieka, Ekologii Człowieka PAN. W latach 1968-1980 pełniła funkcję koordynatora współpracy naukowej PZH z Instytutem Żywienia w Poczdamie. Od 1978 do 1987 roku przewodniczyła polskiej delegacji na posiedzeniach specjalistów krajów, członków RWPG w sprawie higienicznej oceny opakowań z tworzyw sztucznych przeznaczonych do pakowania żywności.

Działała w Związku Zawodowym Pracowników Służby Zdrowia, pełniła obowiązki ławnika w Sądzie Okręgowym w Warszawie. Była członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, a od roku 1992 jest członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Warszawa, Środowisko "Jodła".

Po przejściu na emeryturę działa dalej w zakresie swoich zainteresowań zawodowych jako członek Komisji Egzaminacyjnych na II stopień specjalizacji z higieny i I stopień specjalizacji z higieny i epidemiologii. Przewodniczy Radzie Zarządzającej Centrum Certyfikacji Opakowań przy Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym w Warszawie.

Za działalność zawodową i społeczną była wielokrotnie odznaczana i wyróżniana, w tym m.in. Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką "Za wzorową pracę w służbie zdrowia", Srebrną i Złotą Odznaką Związkową, indywidualną nagrodą Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz zespołową nagrodą Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu.

Od dziewięciu lat jest członkiem Głównego Komitetu Olimpiady Wiedzy Ekologicznej organizującego interdyscyplinarne olimpiady dla szkół ponadpodstawowych.